به گزارش ايسنا و به نقل از تک تايمز، تحقيقات جديد پيوند بين تماشاي طولاني مدت تلويزيون (Binge-watching) و خواب را مانند بيخوابي و کيفيت پايين خواب پيدا کرده است. يک مطالعه جديد تماشاي بي وقفه تلويزيون را به کيفيت خواب ضعيف، بيخوابي و خستگي مرتبط ميداند. محققان بر اين باورند که اين امر به اين دليل است که تماشاي طولانيمدت تلويزيون موجب افزايش هوشياري شده که مانع از اين ميشود که افراد بهراحتي به خواب بروند. تماشاي طولانيمدت تلويزيون يا "Binge-watching" که تماشاي ماراتن نيز ناميده ميشود، به تماشاي تلويزيون براي مدت زمان طولاني، معمولا چندين قسمت از يک سريال تلويزيوني ميگويند. در يک نظرسنجي که توسط شبکه "نتفليکس" در سال 2014 انجام گرفت، مشخص شد 73 درصد از کساني که دچار "Binge-watching" هستند، با هر بار نشستن پاي تلويزيون بين 2 تا 6 قسمت از يک سريال تلويزيوني را ميبينند. تماشاي بيوقفه تلويزيون به عنوان يک پديده فرهنگي است که با افزايش خدمات آنلاين رسانهاي مانند "نتفليکس"، "Hulu" و "Amazon Video" محبوب شده و بروز پيدا کرده است. از اين طريق، بيننده ميتواند بنا به تقاضاي خود سريالها و فيلمها را تماشا کند. به عنوان مثال، 61 درصد از شرکتکنندگان در نظرسنجي "نتفليکس" گفتند که آنها به طور مرتب و طولانيمدت تلويزيون تماشا ميکنند. تحقيقات اخير بر اساس دادههاي ميزان تقاضاي بينندگان از ارائهدهندگان اصلي فيلمها و سريالهاي آمريکا نشان ميدهد که بيش از 64 درصد مشتريان يک بار در طول سال دچار "Binge-watching" ميشوند. نتايج مطالعه جديد چندان تعجبآور نيست، اما عادتهاي جديدي را که منجر به ضعف در الگوهاي خواب ميشود، افشا ميکند. به طور خاص، محققان روند رو به افزايش تماشا کردن بيوقفه را به سه موضوع مرتبط با خواب ارتباط ميدهند: کيفيت خواب ضعيف، بيخوابي و خستگي. محققان دانشگاه "ميشيگان" از 423 جوان بين 18 تا 25 ساله خواستند تا پرسشنامههاي مربوط به عادات تماشاي بيوقفه تلويزيون و همچنين برخي از متغيرهاي رفتاري خود را از جمله سه مسأله مرتبط با خواب و آشفتگي شناختي قبل از خواب پر کنند. از دادههاي جمع آوري شده، 80 درصد از شرکت کنندگان در ماه گذشته دچار "Binge-watching" بودند و در ميان آنها 40 درصد يک بار و 28 درصد آنها در طول ماه چندين بار انجام داده بودند. در حالي که 14 درصد از آنها در هفته چند بار بي وقفه تلويزيون تماشا ميکنند و 7 درصد گزارش کردند که تقريبا هر روز اين کار را انجام ميدهند. با استفاده از شاخص کيفيت خواب پيتسبورگ، محققان ارتباطي بين کيفيت خواب ضعيف و تماشاي بي وقفه و طولاني مدت تلويزيون پيدا کردند. به طور خاص، آنها دريافتند که کساني که دچار "Binge-watching" هستند، در مقايسه با ديگران، 98 درصد احتمال بيشتري دارند که کيفيت خواب ضعيف را تجربه کنند. علاوه بر اين، فرکانس بيشتر تماشاچيان طولاني مدت تلويزيون به کيفيت خواب ضعيفتر، علائم بيشتر بيخوابي و خستگي شديد در طول روز بستگي داشت، در حالي که تماشاي منظم تلويزيون با هيچ يک از اين اثرات مرتبط نبود. محققان بر اين باورند که بخش بزرگي از اين ارتباط مربوط به آن چيزي است که تحريک قبل از خواب ناميده ميشود. در اين حالت، تماشاي بي وقفه تلويزيون، ذهن بيننده را هوشيار نگه داشته و مغز وي را حتي وقتي که زمان خوابيدن است، همچنان به تلويزيون و سريال متصل نگه ميدارد و از اين رو منجر به مشکلات خواب ميشود. به همين دليل است که محققان مداخلات مربوط به زمانهاي مشاهده بيش از حد تلويزيون و همچنين کاهش فعاليتهاي تحريک کننده قبل از خواب را به عنوان پاسخهاي احتمالي به مشکلات خوابيدن چنين افرادي ميدانند. طبق تعريف، "binge-watching" تماشاي قسمتهاي مختلف يک سريال يا نمايش تلويزيوني در يک بار نشستن پاي تلويزيون است، صرف نظر از اين که نمايش از طريق تلويزيون، لپ تاپ، تبلت، رايانه يا حتي يک گوشي هوشمند ديده ميشود. بر خلاف گذشته که اکثر بينندگان ناچار به يک هفته صبر کردن براي پخش قسمت جديد يک سريال بودند، اکنون سايتها و پايگاههاي اينترنتي مختلف پديد آمدهاند که به صورت يک جا همه قسمتهاي يک فصل را بارگذاري ميکنند. همين موضوع موجب شيوع پديده "binge-watching" شده است. علاوه بر اين، محققان خاطرنشان ميکنند که بخش زيادي از اين معتادان به تلويزيون، احتمالا به دليل کيفيت خوب برنامههاي تلويزيوني دچار اين عارضه شدهاند. شايان ذکر است که 71 درصد از اين افراد در واقع ناخواسته به اين عارضه دچار ميشوند، زيرا اين افراد در واقع بيش از آن چه در ابتدا مد نظرشان است، به طور ناخواسته به تماشاي طولاني مدت تلويزيون ميپردازند. در حالي که نمايشهاي کنوني سرگرم کننده هستند، لذت بردن از آنها از طريق تماشاي بي وقفه تلويزيون ميتواند منجر به اختلال خواب شود؛ در نتيجه در برخي موارد، افراد خواب را تقريبا به طور کامل ناديده ميگيرند. شايد يک فضاي کوچک براي استراحت ذهن قبل از تماشاي قسمت بعدي موجب جلوگيري از آسيب جدي شود و حتي ميتواند خواب شبانه و هوشياري در روز را بهبود بخشد. اين پژوهش در مجله " Clinical Sleep Medicine" منتشر شده است.